Każdy przedsiębiorca poważnie zajmujący się handlem prędzej czy później zacznie zastanawiać się nad współpracą z zagranicznymi podmiotami. Może to być zarówno eksport, jak i import produktów, odbywający się w ramach kooperacji z samymi lub hurtowniami. Handel międzynarodowy niesie wiele korzyści, jednakże aby do niego podejść trzeba zapoznać się z międzynarodowymi przepisami, które regulują kwestię współpracy przedsiębiorców z różnych krajów świata. Dziś chcemy zapoznać Was z listą najważniejszych umów handlowych, obowiązujących zarówno w Europie, jak i w innych częściach naszego globu.

Jakie są korzyści z międzynarodowych umów handlowych?

Mianem umowy międzynarodowej określamy zgodne oświadczenie woli państw, które wywołuje skutki prawne. Stronami takich umów mogą być państwa i organizacje międzynarodowe. Takie umowy stanowią źródło prawa międzynarodowego i regulują międzynarodowe stosunki. Najczęściej dotyczą praw człowieka (np. Karta Narodów Zjednoczonych) oraz handlu [1]. W zależności od ilości stron przystępujących do umowy, dzielimy je na akty bilateralne (dwustronne) oraz międzynarodowe [2]. Dziś skupimy się właśnie na tych drugich.

Każde z państw świata ma swoje własne regulacje prawne i podatkowe. Konieczność ścisłego dostosowania się do przepisów poszczególnego państwa (zarówno eksportującego, jak i importującego) jest kwestią w dużym stopniu utrudniającą swobodną wymianę dóbr. W celu ułatwienia wymiany międzynarodowej i umożliwienia współpracy przedsiębiorców z różnych stron świata tworzy się międzynarodowe umowy handlowe.

Głównym celem międzynarodowych umów handlowych jest stworzenie ram prawnych regulujących wymianę handlową między krajami. Takie umowy mają na celu zwiększenie przepływu towarów, usług i kapitału między krajami oraz zmniejszenie barier handlowych, takich jak cła i przepisy dotyczące standardów jakościowych. Liberalizują one handel i wspierają współpracę międzynarodową przedsiębiorstw [3]. Dzięki temu firmy z różnych krajów mogą łatwiej importować i eksportować swoje produkty, co prowadzi do zwiększenia konkurencji na rynku i poprawy efektywności produkcji. W rezultacie, kraje mogą czerpać korzyści z większej konkurencyjności i zwiększenia zatrudnienia, a klienci mogą korzystać z szerszej gamy produktów po niższych cenach. Ponadto, międzynarodowe umowy handlowe mogą również służyć jako narzędzie polityki zagranicznej, umożliwiając krajom nawiązanie lepszych stosunków z innymi krajami poprzez wspólną działalność gospodarczą. W dzisiejszej dobie nie można też zapomnieć o globalizacji wielu procesów, w tym komunikacyjnych i handlowych. Każde z państw dąży do progresji w dziedzinach merytorycznych – takich jak handel – a w myśl globalizacji do handlu międzynarodowego należy dopuścić każdego, kto chce w nim uczestniczyć. Taka sytuacja wymaga aktywności ponad licznymi ograniczeniami [4]. I właśnie te ograniczenia mogą być znoszone przez międzynarodowe umowy handlowe. 

Międzynarodowe umowy a handel żywnością

Nie da się oczywiście pozbyć wszystkich regulacji i przepisów, gdyż wprowadzałoby to chaos na handlowej arenie międzynarodowej. Akty prawne umożliwiają swobodny obrót dobrami, jednocześnie regulując najbardziej newralgiczne kwestie pozwalające na zachowanie jakości produktów, zasad uczciwej konkurencji oraz na ochronę praw zarówno konsumentów, jak i przedsiębiorców. Ma to szczególne znaczenie w przypadku handlu produktami spożywczymi. Warto również zauważyć, że eksport żywności może wpłynąć na wzrost cen na rynku wewnętrznym i wpłynąć na dostępność żywności na rynku krajowym. Dlatego eksport żywności powinien być prowadzony w sposób zrównoważony, uwzględniający potrzeby i interesy konsumentów, producentów i całego sektora żywnościowego.

Z jakimi umowami powinni zapoznać się przedsiębiorcy związani z branżą spożywczą?

Umowy handlowe dotyczące handlu żywnością w Europie.

  1. Umowa o współpracy i wzajemnej pomocy w zakresie bezpieczeństwa żywności (RASFF) - umowa ta stanowi mechanizm alarmowy dla państw członkowskich UE w przypadku wykrycia zagrożeń dotyczących żywności.
  2. Europejski system identyfikacji i rejestracji zwierząt (EIDR) - system ten został wprowadzony w celu zapewnienia bezpieczeństwa i jakości produktów pochodzenia zwierzęcego w UE.
  3. Polityka rolna UE (WPR) - polityka ta stanowi zbiór instrumentów i regulacji mających na celu wspieranie i regulowanie produkcji rolnej w UE.
  4. Umowa o wolnym handlu między UE a Wspólnotą Państw Afryki Zachodniej (EPA) - umowa ta ma na celu zwiększenie wymiany handlowej między UE a krajami Afryki Zachodniej, w tym handlu żywnością.
  5. Systemy jakościowe żywności - UE posiada szereg systemów jakościowych żywności, takich jak DOP, IGP i STG, które są stosowane w celu ochrony i promocji produktów tradycyjnych i regionalnych w UE.
  6. Europejska Agencja Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) - agencja ta ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności w UE poprzez ocenę ryzyka związanego z żywnością i związanymi z nią zagrożeniami.
  7. Umowa o wolnym handlu między UE a Kanadą (CETA) - umowa ta wprowadza szereg zmian w handlu żywnością między UE a Kanadą, w tym zniesienie niektórych taryf i dostosowanie standardów sanitarnych i fitosanitarnych.
  8. Umowa o współpracy gospodarczej między UE a Japonią (EPA) - umowa ta obejmuje wiele sektorów gospodarki, w tym handel żywnością.

Eksport żywności z Unii Europejskiej może być korzystny dla państw członkowskich, ponieważ umożliwia im zwiększenie zysków z produkcji żywności i wzmocnienie ich pozycji na międzynarodowym rynku. Ponadto eksport pozwala na zwiększenie konkurencyjności sektora rolno-spożywczego oraz przyczynia się do rozwoju gospodarczego. Można pokusić się o stwierdzenie, że polityka zagraniczna UE w kontekście umów handlowych jest polityką skuteczną – największym światowym eksporterem produktów rolno-spożywczych jest właśnie Unia Europejska [5].

Najważniejsze umowy handlowe w skali światowej

  1. Porozumienie o Wolnym Handlu Ameryki Północnej (NAFTA) - umowa handlowa między USA, Kanadą i Meksykiem.
  2. Trans-Pacific Partnership (TPP) - umowa handlowa między 12 państwami, w tym USA, Japonią, Australią, Kanadą i Meksykiem, która została podpisana w 2016 roku.
  3. Umowa o partnerstwie transatlantyckim w dziedzinie handlu i inwestycji (TTIP) - umowa między USA a Unią Europejską, która miała na celu stworzenie wolnego handlu między tymi dwoma regionami.
  4. Umowa o wolnym handlu Korea-USA (KORUS) - umowa handlowa między Koreą Południową a USA, która została podpisana w 2012 roku.
  5. Umowa o wolnym handlu między Kanadą a Unią Europejską (CETA) - umowa handlowa między Kanadą a UE, która została podpisana w 2016 roku.
  6. Umowa o wolnym handlu między Japonią a Unią Europejską (JEFTA) - umowa handlowa między Japonią a UE, która została podpisana w 2018 roku.
  7. Umowa o wolnym handlu ASEAN-Australia-Nowa Zelandia (AANZFTA) - umowa handlowa między państwami ASEAN, Australią i Nową Zelandią.
  8. Umowa o wolnym handlu Strefy Wolnego Handlu Ameryk (FTAA) - propozycja utworzenia wolnej strefy handlowej między 34 państwami w Ameryce.

Współpraca handlowa z zagranicznymi partnerami może nieść liczne korzyści dla firmy i prowadzić do zwiększenia sprzedaży i wzrostu przychodów. Dzięki wymianie międzynarodowej można znaleźć nowe rynki zbytu, a także zyskać dostęp do nowych technologii, produktów czy usług, co pozwala na dywersyfikację własnej oferty i sprawienie, że stanie się bardziej atrakcyjna niż oferta Twojej konkurencji. Nie można także zapominać o aspektach finansowych: partnerstwo z zagranicznymi firmami może pozwolić na uzyskanie dostępu do tanich surowców lub produkcji w tańszych krajach, co może prowadzić do obniżenia kosztów produkcji i zwiększenia marż.

 

Chcesz zamówić wysokiej jakości produkty spożywcze w dobrej cenie? Skontaktuj się z nami, a omówimy szczegóły współpracy!

 

Źródła:

[1] https://www.profinfo.pl/hasla-lex/umowy-miedzynarodowe,4992.html

[2] https://corporatefinanceinstitute.com/resources/economics/bilateral-agreement/

[3] https://www.paih.gov.pl/abc_eksportu/umowy_o_wolnym_handlu

[4] M. Perkowski, Ustępująca ambiwalencja władzy wykonawczej, czyli współpraca zagraniczna polskich regionów a polityka zagraniczna państwa, Uniwersytet w Białymstoku, s. 33, źródło: http://bsp.uwb.edu.pl/wp-content/uploads/2017/10/20B2.pdf

[5] https://forsal.pl/biznes/rolnictwo/artykuly/7788603,handel-produkty-rolno-spozywcze-najwieksi-eksporterzy-w-ue-i-na-swiecie-polska.html